Seguidores

domingo, 4 de noviembre de 2007

-Tenemos una gran fe en los gilipollas que se quedan sin gasolina en mitad del campo.
El hombre miró atentamente a Libero Parri, como si hubiera empezado a verlo a partir de ese momento. Luego se sacó un guante y le tendió una mano.
-Encantado, conde D´Ambrosio. No se haga ilusiones: no soy tan gilipollas como aparento.
-Libero Parri, encantado. No me hago ilusiones.
-Muy bien.
-Muy bien.

1 comentario:

Gabi dijo...

Encántame! Dous anos que pasan para un blog que roza o abandono, e dous entradas que mostran un antes e un despois pero que comparten unha mesma substancia.

Lacasitos de colorinchos? Que trapallada é esa... Chourizos da Rúa de Loureiro, moito mellor!

Quérote Meiga (Xa sei que eres a Maga, pero permíteme o gusto; para mín eres unha meiga, unha meiga sen vasoira).