Ebrio errar.

Hoxe foi un día de merda. De esos nos que perdes a carteira e xa che parece que perdiches a alma. Empezas a mirar as rúas de outro modo e atravesas con coidado, subes ó metro equivocado e xuras desde un andén baleiro. Un día de esos nos que te pos a cavilar cal foi a cadea de casualidades que te levaron ata este punto da noite no que quitas a pintura da cara e sabes que tivera sido mellor non erguerse da cama, e veste desde fora duchándote e collendo as túas chaves e todo foi un esforzo inútil e case che semella ridículo. E ás veces por esto paga a pena vivir, por esos días errados, pola certeza de ser pequenos e inútiles, pra lembrar que o azar vai dando tumbos con adares de borracho, e poucas veces se detén.